Nadciśnienie w ciąży

Nadciśnienie w ciąży

Nadciśnienie tętnicze może być chorobą, która pojawia się przed ciążą, wówczas, nazywamy je nadciśnieniem tętniczym przewlekłym.

Gdy rozwija się po 20 tygodniu ciąży i ustępuje samoistnie w ciągu 6 tygodni połogu, nazywamy je nadciśnieniem indukowanym ciążą (PIH- pregnancy induced hypertension). Podczas każdej wizyty położniczej dokonywany jest pomiar ciśnienia tętniczego ciężarnej. Gdy ciśnienie tętnicze w dwóch niezależnych pomiarach osiąga wartości >140/90 mmHg i więcej, upoważnia do rozpoznania nadciśnienia tętniczego, wdrożenia leczenia hipotensyjnego i objęcia ciężarnej intensywnym nadzorem położniczym.

Nadciśnienie indukowane ciążą wikła 6-8% ciąż w Polsce i stanowi jedną z głównych przyczyn wcześniactwa i śmiertelności noworodków. W czasie trwania nadciśnienia w ciąży może dojść do pojawienia się białkomoczu, czyli utraty białka z moczem, obrzęków, oraz upośledzenie funkcji nerek, wątroby, zaburzeń hematologicznych pod postacią małopłytkowości, czy zaburzeń neurologicznych. Stan taki nazywamy stanem przedrzucawkowym (preeclampsia), a gdy towarzyszy temu zła kontrola wartości ciśnienia tętniczego mówimy o zagrażającej rzucawce (eclampsia).

Rzucawka to wystąpienie drgawek w stanie przedrzucawkowym, co jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia płodu i ciężarnej. Jedynym skutecznym sposobem leczenia wszystkich opisanych stanów jest ukończenie ciąży. Sztuką jest odpowiednie zaplanowanie tygodnia i sposobu ukończenia ciąży tak, aby uniknąć powikłań wcześniactwa, a jednocześnie zapewnić bezpieczeństwo mamie i dziecku.

W Poradni Patologii Ciąży prowadzone są pacjentki z ciążą powikłaną nadciśnieniem indukowanym ciążą, natomiast w Oddziale Patologii Ciąży hospitalizowane są ciężarne wymagające intensywnego nadzoru położniczego, wykonywania seryjnych badań laboratoryjnych ultrasonograficznych i kardiotokograficznych.